2007 yapımı bu anime 14 bölüm. Aslı bir video oyununa dayanıyormuş.
Genel olarak karanlık sayılabilecek bir havası var. Karakterler de öyle çok coşalım, birbirimizi sevelim tribinde değil. Kurgusu 14 bölüm için geç sayılabilecek şekilde açılıyor. Bu nedenle ilk bölümde kopmamak lazım ama animenin müzikleri çok iyi olduğu için sizin bırakıp gitmenize izin vermiyor.
Misal: Shukusei no monotachi
(Vivaldi' nin Kış' ı Tanıdık geldi mi?)
Bu da animenin güzelim kapanış parçası. ACID/ Hanafubuki
Kim olduğu, neci olduğu bilinmeyen sessiz sakin bir eleman olan Tatsuma Hiyuu son senesinde Magami Academi' ye transfer olur. Bu lisede kendi yaşıtları Kyouichi Horaiji, güreş takımı kaptanı Yuuya Daigo, okçuluk klübü başkanı Komaki Sakurai ve herkesin prenses diye hitap ettiği Aoi Misato ile bir şekilde denk gelir. O esnada Tokyo' da gizemli ve ürkütücü olaylar yaşanmaya başlamıştır. Bu beşi bir akşam bir yerde denk gelince, bir olaya maruz kalırlar ve beşi birden doğa üstü sayılabilecek güçler elde ederler. Tokyo' da yaşanan olayların içine dalarlar. Ha bu arada Kyouichi ve Tatsuma dövüş konusunda zaten iyidir, okulun belalılarından Kyouchi' nin Tatsuma' ya ilk etapta ısınmasının nedeni Tatsuma' nın da bu konuda kendisi kadar iyi olmasıdır. Komaki okçuluk konusunda, Yuuya da güreş alanında iyidir zaten. Misaki hiçbir konuda iyi değildir sadece konuşur, kendisini hiç sevmem.
Kurgu açılınca anlaşılır ki şehirde şeytanlar canlanmaktadır ve bunun arkasında birileri ve bir niyet var...
Bu beş kişiye ek olarak altıncı olarak Hisui Kisaragi var. Aile işi olan antikacılığı devam ettiriyorken diğer yandan Kisaragi ailesinin mirasını da üzerinde taşıyor.
Parçalardan bir diğeri: Yumeji Goku
Bu beş çocuğun hatta altısının arasında süper bağlar yok, iyi de anlaşamıyorlar ama amaçları ortak. - sayılır - Araya girip çıkan bir sürü başka karakter daha var.
Tatsuma Hiyuu gönül insanı, iyi biri olmakla birlikte animedeki en sağlam, tüm aptallığına rağmen en doğru çıkarımlara sahip olan kişi ve sanırım en sevdiğim karakter Kyouichi Horaiji.
Anime iyi güzel aslında ama bazı karakterler benim sinirimi çok bozduğu için taraflı yaklaşıyor olabilirim. Bunlardan bir tanesi Aoi Misaki. Bir karakter bu kadar itici olup bu kadar boş konuşabilir. Herkesin prenses olarak seslendiği, iyi niyet elçisi, iyi ve örnek insan, düşünce pıtırcığı Aoi' nin tek işi, onu bunu kurtaracağım, arkadaşlarımı kurtaracağım, Tokyo' yu kurtaracağım diye ağlayıp sızlamak. İşi bir üst boyuta taşıyarak, şeytanları da kurtaracağım seviyesine atlayabildi ya kendimi kesiyordum. Aoi sadece konuşur bana kalırsa. Çok düşüncelidir ya sözde, aslında tamamen kendine odaklıdır. Arkadaşının önünde tanıdığı biri ölmüş, kız depresyonda ama iyiymiş gibi davranıyor ama Aoicik kendi derdinde suratı bir karış. İnsanlığın tüm acısını üzerinde taşıyan, acı çeken iyi niyetli kız tadında. Hayır bunları yaparken, etrafındakileri fark etmiyor bile ama sorsan çok düşüncelidir, hep başkalarını düşünür. Bunu da geçtim karşısındaki ile empati yapabilmekten aciz daha. "Aaa aslında herşeyin sebebi benmişim, ühühühühü " diye gitti kendini başka ellere teslim bir de, bak çok değişik ! ( çok negatif bir anıma denk geldi herhalde bu karaktere ciddi olarak sinir oluyorum.)
Bir de bunun yancısı var, Komaki. "Aoi, Aoi" diye etrafında dönüp duruyor. Aoi ile ilgili bir şey söyleyenlere saldırıyor falan. Ya arkadaşım bir dur, bir sakin. Arkadaşlık böyle olmuyor. Özellikle bu ikisi çok sinir bozucu.
Açılış parçası ACID /0.00 A.M
Bu arada Kodzune Tendou' nun seslendirmesi ne güzel ya. Tane tane böyle... Seiyusu Katsu Ari .
İkinci sezonu nasıl gelişiyor bilemiyorum. Aoi ve Komaki eşiklerini atlatırsam göz atmayı düşünüyorum. İyi anime aslında...
Chiriyuku mikoto horobinu Shukusei
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder