Gezegenler arası seyahatin başladığı yıllarda çoktan Mars kolonileri de kurulmuştur. Bu gezegenler arası uzay yolculuğunun babası sayılan olay ise iki lise öğrencisinin icat ettiği roket ve motoru.
Kirishina Corp - ki bu şirket bu iki liseli çocuğun köklerini attığı şirket - Mars' ta bir arazi üzerine kendi tesisini açmıştır. Mars üzerindeki bu tesiste ayrıca yetenekli bulduğu öğrencileri alıp yetiştirdiği bir sınıf açmıştır. Çocuklar burada hem eğitim alıp hem çalışırlar. Mezun olduklarında da işleri garanti işte. Görünüşe göre alan karlı veren karlı. Sera Kaito ise kendi jenerasyonunun dahisi olmakla birlikte bir şirket çalışanı ve bu çocukların öğretmenliğini yapmakta. Bu bölümün adı da A-TEC. Bu A-TEC elemanları, bireysel ve ekip olarak çalışkan çocuklar. Amaçları yeni motor geliştirmek ve böylece mesafeleri daha aza indirirken aynı zamanda yakıttan tasarruf sağlamak ve çevre kirliliğini azaltmak vs... Kirishina' nın bunlara ayırdığı bir bütçe var. Daha sonrasında, şirketin CEO' sunun üvey kardeşi, genç yaşına rağmen iş hayatındaki başarılarıyla göz dolduran, tam bir iş adamı tavrıyla gezen ve win-win stratejisinin hararetli bir savunucusu olan Nagisa Kiryu buraya sınıfın bir öğrencisi aynı zamanda bunların patronu olarak transfer oluyor. Bu gelişmenin ardından olaylar başlıyor. Departmanın bütçesi kesiliyor," ne yapacaksanız %30'luk bütçe ile yapın" deniyor. Sonra "sizi 6 ay içinde kapatacağız, ne yapacaksanız yapın " deniyor vs...
Classroom Crisis' i dikkate değer yapan noktalardan bir tanesi, klasik senaryosunun ardında işleyen iş hayatına dair gerçekler; bu söyleyeceklerim ağırlıklı olarak özel sektör için geçerli.
Bir şirkete girer, özverili bir şekilde çalışırsınız. Hatta kimi insanlar benim hiç anlayamayacağım bir şekilde şirketi ailesi, kimliği olarak görmeye başlar. Neyse siz artık rayına oturmuş hayatınızda mutlu mesut ilerler ve şirket ile ilgili hiç bir sorun görmezken sizi bir anda kapının önüne koyabilirler ya da departmanınızı değiştirebilirler. Bunun için çok geçerli bir sebebe de gerek yoktur , mali krizleri geçtim, çoğu zaman patron değişikliği bile bu duruma yol açabilir.
Yine geçerli sebeplere dayanabilir ya da dayanmayabilir, aniden bölümünüzün bütçesini kesebilirler. Masa başı iş yapıyorsanız, napacak adam? Bilgisayarın fişini mi çekecek elektrik gidiyor diye? Hayır, kırtasiye giderlerinden başlayacak, fotokopi makinesini şifreli kullanıma verecek, fazla floresanları sökecek sonra çalışanları çıkarmaya başlayacak. Maksat maliyeti kısmak, Neden? Çünkü bütçe kesildi. Bunları genelliyorum, çalışılan sektöre ve alana göre örnekler özelleştirilebilir.
Hatta abartarak, tedarikçilere yapılacak ödemeyi 1000 birimden 500 birime indirdik ama normalde 1000 birime 250 tane alıyorken şimdi 500 birime 500 tane al diyebilirler bir sabah aniden.
Yine abartarak, sizin bütçeyi kıstık ama projeyi şu bütçe ile eksiksiz tamamlayın da diyebilirler. . Hayal gücünüze kalmış.
Zaten çoğunlukla şirket içindeki bir departmana bütçe kısıntısı haberi geldiğinde yusuf yusuf atmosferi başlar. "Winter is coming" düşüncesi çalışanlara hakim olur. Departmana bağlı olarak değişir bu ama eğer üretimde iseniz elinizdekini tamamlayamazsanız "kara günler geliyor"un habercisidir. Daha farklı bir bölümde iseniz yeni iş arasanız iyi olur.
Burada da arkadaşlar bu yukarıdakileri yaşıyor ama bu arkadaşlar çok genç ve idealist oldukları için bu gerçeğin farkına varacak durumda değiller.
Animede geçen bir mevzu daha var ama buna bizim ülkede pek rastlayamazsınız. Konu "Fazla Mesai". Normal şartlar altında fazla mesaiye kaldığınız kadar ek ücret alırsınız. Bu kanunla düzenlenmiştir. Yanlış hatırlamıyorsam bir ay içinde kalabileceğiniz fazla mesai saati bellidir. Bunun üzerine çıkamazsınız. Ütopya tabii! Fazla mesai, hem de ücretsiz olanından, bizde bir adettir. Çünkü çoğunlukla işlerinizi mesai saatleri içinde bitiremezsiniz. - Bu gözler mesai saatinde yatıp fazla mesaiye kalarak fazla maaş almayı hesap eden gözler de gördü ama çok sınırlı çünkü ülkede fazla mesai ödeyen şirket sayısı çok az - Ülkemizde işverenler çalışanlarının bir nevi Superman olduğunu düşündüğünden 3 kişilik işe 1 kişi istihdam etmeyi işin şanından sayarlar çoğunlukla. Neyse, bu konuyu uzatmayalım. Animede arkadaşlar iş kolik ve hevesli olduklarından üstleri tarafından sık sık "fazla mesaiye kalamazsınız, çalışan haklarına aykırı, bizi de zor duruma düşürmeyin" diye uyarılıyorlar. Bu noktalar gözlerim yaşarmadı değil.
Patron çıkmadan çalışan çıkmaz konusu. Evet, bir nevi mahalle baskısı var bu konuyla ilgili ülkemizde. Arkadaşlar animede bunu kendi lehlerinde kullanıyorlar çünkü iş dışında bir sosyal hayatları yok.
Bir şekilde işten çıkarılmaya zorlanıyorsunuz ya da şartlarınız zorlaştırıldı falan... Ne yaparsınız? Sendikalar vardır onlara başvurursunuz. Ben şimdiye kadar greve gidip isteğini alan işçi görmedim gerçi. Alır gibi olup, olay soğuyunca işten çıkarılıyorlar genellikle. Burada da arkadaşlarımız sendikanın desteğine başvuruyor. Sera Kaito' nun acımasız iş hayatıyla yüzleşmesini burada görüyoruz. Alanında bir dahi olmasına rağmen, işçi - işveren arasındaki ilişkileri okuyabilmek ve anlayabilmekten ne kadar uzak, dönen stratejilere ne kadar yabancı olduğunu ve ne kadar aciz kaldığını hem kendi görüyor hem de izleyene gösteriyor.
Bunun dışında sendika - siyaset, siyaset - politika arasındaki ilişkilere de değiniliyor anime içerisinde. Bu ekip dönen tüm bu dolapların, arkada gelişen stratejilerin ortasında olmasına rağmen, Nagisa hariç bunlara bir o kadar uzak.
Uzatmayayım, animenin genel gidişatının ardına eklenmiş bu noktalar (öyle üzerinde çok detaylı ve ince durulmamış olsa dahi) ve bazı diğerleri nedeniyle Classroom Crisis' i izlerken eğlendim ben. Gerçi sonunda bir aşk üçgeni yaratmasalar daha iyi olacakmış ama ortalama bir anime olmasına rağmen benim hoşuma gitti diyebilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder