Socialphobia: Kore Filmi

2015 yapımı bu Kore filminin yönetmeni Hong Seok-Jae. Filmde Byun Yo-han ve Lee Joo-seung yer alıyor. Konu aslında internetle haşır neşir olan çoğumuza pek yabancı değil.


Bir askerin intiharı üzerine online yorum yapılır. Twitterda bir kullanıcının yaptığı bu yorum diğerlerine ters gelir. Bunun üzerine online linç yavaş yavaş başlar ancak kullanıcı kadın geri adım atmak yerine sözlerinin arkasında durur hatta biraz daha agresif davranır. Bunun üzerine online gençliğin çoğu oldukça gaza gelir.


Online canlı yayın yapmakta olan ve kendince takipçileri olan bir genç, yayınında kadına giydirerek, bu kadın twitter kullanıcısına uyuz olduğunu ilan eder  ve kadını  klavye başında linç etmekle meşgul kişileri toplanıp canlı yayında kadının  evine gitmeye ve kadına özür diletmeye davet eder.  Gaza gelmiş gençlikten 8 kişi bu daveti kabul eder, yayıncı ile birlikte 9 olurlar, çocuğun yayın yaptığı internet kafede buluşurlar  ve eve doğru yola çıkarlar. Bu 9 kişinin arasında  telefonunu, tabletini elinden düşürmeyen, sosyal medya ve online forumlarla içli dışlı olan Yong-Min ve Yong-Min' in  "hadi gidelim, eğleniriz" diye davet ettiği  bunlara daha uzak ve mesafeli duran Ji-Woong'da vardır. Bu ikisi polislik sınavına hazırlanmaktadır.



Bu 9 andaval yayın yapılan  cafede buluşurlar, kadının apartmanının önüne gelirler hatta orada anı fotoğrafı çektirirler. 9 kişi ev basıp, özür diletecekler!! Oldu canım gözlerim doldu... Neyse eve girdiklerinde ise kendini asmış kadınla karşılaşırlar. Olaylar bundan sonra başlar.


Polis olayın intihar olduğunu belirtip dosyayı kapatır ama bu 9 kişinin kafasında cinayet olabileceğine  dair şüpheler oluşur. (Belki de böyle düşünmek daha iyi gelir onlara) Bunu sadece kendi aralarında dile getirmekle kalmazlar hemen online olarak paylaşırlar. Takipçileri artar. İnternette kadının nasıl öldürüldüğüne  dair makaleler, yorumlar, senaryolar dönmeye başlar. Katili aramaya başlarlar. Kadının gerçek kimliği, internetteki kimliği zaten ortaya çıkmıştır. Kimlerin kuyruğuna basmış, kimlerle twitter üzerinden kapışıp, foyalarını ortaya çıkarmış bunlar birbir dökülür. Yong Min ve Ji Woong, kadının gerçek karakteri hakkında da az buçuk bilgi edinir ve olaylar döner dolaşır...


Konu dikkat çekici bir konu, evet. Hem  olayların artık nasıl işlediğini görmek hem de insanların neye kaptırıp gittiğini görmek açısından iyi bir örnek. Misal bu 9'u kafede buluşuyor, yan yana oturup chatleşiyor. Ji Woong "niye net üzerinden konuşuyoruz?" diye soruyor. "Napalım, birbirimize  kendimizi mi tanıtalım?" diye ağzının payını veriyorlar ama yan yana geldiklerinde bile yüz yüze konuşmaktan ziyade internet üzerinden sohbet eden bu 9 kişi birlikte  ev basmaya gidiyor. Hani hiç sonuç falan düşünmeden, canlı yayında ev basmaya gitmeleri de ayrı bir konu.


Bunun dışında filmde  benim kafamı karıştıran bazı noktalar olduğunu belirtemeden geçemeyeceğim. Misal, intihardan sonra bunlar sorgulanıp serbest bırakılıyor sonra katilin peşine düşüyorlar. Bu esnada kızın dairesindeki eşyaları  ailesi tarafından toplanmış. Bu 9' u elini kolunu sallayarak daireye giriyor, kapı kilitli değil. Etrafta yani apartmanda güvenlik ya da bir komşu da "Napıyorsunuz? Kimsiniz?" diye sormuyor. Yani bizim buralarda olsa dedikoduya aç  komşu teyzeler yakalarından düşmezdi. Sonra kız ölmüş ama bilgisayarı hala dairede hatta bu çocuklar kızın bilgisayarını açıp, karıştırabiliyor. İnterneti hala bağlı, kızın bilgisayarından nete bağlanıyorlar...


Filmin yönetmeni, senaryoyu oluştururken gerçek bir hikayeden yola çıktığını belirtmiş. Ağırlıklı olarak filmde ele almak istediğinin bir polisiyeden ziyade, bu online ortamın ve klavye delikanlılığının sonuçlarını göstermek olduğunu söylemiş. Şimdi adam böyle deyince yukarıdaki kafamı karıştıran noktalar  konusunda pek bir şey diyemiyorum tabi.


Byun Yo Han ve Lee Joo Seung' un performanslarını beğendim ben. Film genel anlamda gerek konusu gerek işlenişi açısında iyi. Ama anlayana tabii!!