Bu yazıda uzun yıllardır dinleyicilerine değişik albümler hediye eden Dir en Grey' den bahsedeyim istedim. Öncelikle söylemem gereken nokta en azından bir kez bu grubu dinleyin ve kendi fikirlerinizi oluşturun ve bunları yaparken herkesin ağzından düşmeyen "bir vokalistleri var kendini sahnede kesiyor, kanlı kanlı sahne şovları var" gibi laflardan etkilenmeyin. Doğrudur Kyo' nun kendini sahnede ufaktan jiletlediği amma kendisinin bir mottosu olduğu da biliniyor. Bunun dışında harika bir sahneleri var ve ölmeden önce canlı dinlenecekler Uzakdoğu listemde yerleri var.
Gruba öncelikle bir bakalım, kadro şu şekilde;
Vokal: Kyo
Gitar: Kaoru
Gitar: Die
Bass: Toshiya
Davul: Shinya
Dir en Grey ilk zamanlarında taşıdıkları visual kei imajından adım adım uzaklaşarak tamamiyle kendi tarzını yaratmış olan ve bu süre içerisinde izledikleri adımlar, çıkardıkları albümler, - ki her albüm ayrı ayrı dinlenilesi şahsımca - sahne performansları ve yaratıcılıkları ile saygıyı hak eden gruplardan bir tanesidir ve bence dir en grey' i dir en grey yapan en büyük olay ilk albümleri olan Gauze' dan itibaren adım adım Uroboros' a gelmeleri ve bu esnada geçirdikleri süreç ve gelişimdir.
Kisaki ile birlikte visual kei grubu olan La:sadies' te birlikte yer alırken yollarını ayırdıktan sonra basçıları Toshiya' nın da katılmasıyla köklerini attıkları grubun ilk albümü olan Gauze sadece görsel olarak değil ancak müzikal anlamda da visul kei esintileri taşıyan bir albüm olmasına rağmen - ki bu albümü Yoshiki' nin yardımıyla çıkarmışlardır, yine bir grubun elinden tutmuş, - yine de halen dinlenesi bir Diru albümü. Albümde yer alan Cage' ı tamamiyle ayrı bir yere koyuyorum - ki o başka bir şey - şu rahatlıkla söylenebilir ki eğer bu tarzda devam etselerdi ve Raison Detre, Zan ya da Yokan benzeri parçalar üretselerdi bile old school visual kei öğesi taşıyan yaşıyan sayılı gruplardan biri olarak başarıdan başarıya koşarlardı.
Daha sonra gelen ve daha derli toplu görülen, müzikal anlamda farklı bir yönde ve daha enstrümantal bir ağırlık barındıran ve Gauze' a göre daha sakin duran -görünüşte - Macabre' de Hydra ve Deity gibi melodik fakat Kyo' nun vokaliyle şenlenen parçalardaki kompozisyonlara dalarken, Hotorobi yumuşak ve akıcı melodisi ile insanı dinlendirirken, albümün içinde yer alan (kısaca) Macabre başlı başına bir serüven olarak çıkıveriyor insanın karşına. Akabinde gelen ve zamanında bir silah/intikam aracı olarak müzik temalı fantazilerime konu olan Kisou içinde barındırdığı Kigan, Zomboid ve Karasu gibi parçaları nedeniyle maneviyatı büyük olduğu için favori albümümdür hala. Bu üçlü bir yana, 24ko cylinder, Bottom of the Death Valley gibi parçaları barındırıken aynı zamanda Shinsou gibi bir parçaya da ev sahipliği yapabilen bir albümdür ve Macabre' den yine farklıdır.
Drain Away, Obscure , Child Prey ve Kasumi gibi parçaları içeren ve çizdikleri yolu daha da sağlamlaştıran Vulgar' ın akabinde yine bir değişiklik sezdiren ve belki de en catchy albümleri olan Withering to Death ile tekrar ters köşeye yatırmayı başarmışlardır. Ondan sonraki albümleri the Marrow of a Bone' la tavan yaparken ve artık işte Dir en Grey dedirtirken sonrasında Uroboros ile çekik gözlü de müzik yaparmıymış ya da adamlar sahnede kendini kesiyormuş diyenleri bile önyargıdan uzaklaştırabilmişlerdir bir nebze de olsa.
Her albümde farklı tatlar, atmosferler yakalarken ama aynı zamanda her albümden sonra dinleyenlerini ya da fanlarını pek çok alt kümeye bölerken bildiklerinden şaşmayıp kafalarındaki yolda ilerlemeye devam edip buna paralel olarak "evet bu diru parçası" demeyi başartacak şekilde kendi tarzlarını oluşturmayı başarabilmişlerdir şimdiye kadar. Bunu yaparken de kendi gelişimlerini sağlamaları ve Gauze' den Uroboros' a eleştirenleri vs... sallamadan gelebilmeleri ve çıktıkları her basamağın hakkını vermiş olmaları Diru' yu değerli bir grup yapan unsurlardır gözümde. Ha tek eksi puan Kyo' nun İngilizcesine gidiyor orası ayrı. İnsan İngilizce sözleri anlamadan dinleyip sonra İngilizce olduğunu farkedince kendini kötü hissediyor. (Engrish olayı yasaklansın)
Burada Urıoboros' a kadar değindim ancak 2009 da yayınladıkları Hageshisa to, kono mune no naka de karamitsuita shakunetsu no yami' de içinde yer alan Zan ile birlikte doğal olarak kayda değer olmak ile birlikte bu single ı başka bir yazının konusu olacak.
Son olarak diyorum ki; Diru sever her bünye gibi canlı olarak görmeyi dilediğim fakat bu gidişle 80 yaşında kyo kulağında işitme cihazı ile söylerken elimde baston ile dinlemeyi umduğum grup olmaktalar. O günleri de görmek umuduyla :P ...
http://www.youtube.com/watch?v=P1jaOxGICRA
http://www.youtube.com/watch?v=gVt9R_gHKRo
http://www.youtube.com/watch?v=YcZfVo6pNQ8&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=yXu9FNEjChU
http://www.youtube.com/watch?v=kHFTJoZ05-M&feature=related
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder