Bu filmi izlemeye başladığımda açıkçası pek bir şey beklemiyordum. Gerilim dozunun yüksek olacağını düşünmüştüm ama her zaman ki gibi bu tahminimde de yanıldım.
Bir kanalda magazin muhabiri olan Hong Joo (Park Yeh Jin) haber kovalamananın tüm sıkın tılarını yaşarken kardeşinden bir telefon alır. O esnada gündemin bir numaralı konularından bir tanesidir dünyaca ünlü cerrahın kayıp kafası ve Hong Jae Ryu Deuk Hwan ablasına telefonda kafayı bulduğunu anlatmaya çalışmaktadır ki abla başlarda hiç ciddiye almaz ancak kardeşi kaçırıldıktan sonra kardeşinin sakladığı kafayı getirmesi karşılığı onu geri alabileceği söylenince olayın ciddiyetinin farkına varır.
Gerilim dozu hakkında yanıldığımı söylemiştim ancak bu film esnasınca gerilimin olmadığı anlamına gelmiyor ama bana kalırsa daha ağır basan Korelilere özgü güldüren ama ardındaki gerçeklik nedeniyle hafiften korkutan atmosfer. Yoksa bazı sahnelerde hönküre hönküre gülmek mümkün.
Film boyunca morgta gelişen ancak ardından saman alevi sönen dostluğun yanında, topuklu ayakkabbının bir silah olarak kullanımına farklı bir örnek görmekte mümkün ki bu noktada Hong Joo' yu silahını asla geride bırakmamasından dolayı kutluyorum.
Filmi konunun biraz daha dışında tutarak söylemek istediğim; filmde medyanın halkı yönlenriciliği görülüyor. Tabii medyanın bu kadar serbest olduğunu düşünmek ve bir haber üzerinden böylesine tepki geleceğini düşünebilmek bizim için biraz zor olabilir.
Neyse sonuç itibariyle izlenmeye değer filmlerden bana kalırsa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder