Kendimi kınıyorum. Bu diziyi neden bu kadar geç izlemiş olduğuma anlam veremiyorum ama çok büyük hata etmişim. Ben ettim başkaları etmesin.
Bu 9 bölümlük Japon yapımı dizisi kesinlikle çok eğlenceli, çok iyi aynı zaman da insanı etkileme kapasitesine de sahip aslında oldukça fazla ele alınan konuları arka planda işletmesine rağmen. Ama bu yapımın ayrı bir havası var. Gözden kaçmamalıymış, çok üzgünüm.
Samurai High School' un olayı şöyle; lise son sınıf öğrencisi, karizmadan uzak, derslerde başarısız zaman zaman sevimsiz Mochizuki Kotaro, matematik dersi için tarih ödevi hazırlamak zorunda kalınca(!), yolunun üzerindeki garip bir kütüphaneye gider. Orada Edo Zamanında kendisiyle aynı yaşta ve aynı isimde varolmuş olan ve 17 yaşındayken ölmüş olan samurayın varlığını bir kitapta keşfeder ve bu keşiften sonra bu samuray bu arkadaşı ara sıra ziyarete gelir. Karakter olarak ikisi oldukça zıt iken bir de dönemler ve değerler birbirinden farklı olunca tam bir kaos oluşur. Şimdi misafir işte çat kapı çıkıp geliyor ne zaman gideceği de belli olmuyor geldiğinde bir de saçı tepeden topluyor, Kotaro' nun günlük yaşantısı bir komediye dönüşüyor ancak samuray Kotaro o derece karizmatik ki yandaş toplamakta çok zorlanmıyor zaten ilk bölümde yardımcı oldukları Nakamura Tsuyoshi (Yuu Shirota) hemen Kotaroların saflarına geçiveriyor.
Bu arada dizinin müziklerini çok beğendim. Hele bir tema parçası ve kapanış parçası var ki evlere şenlik.
Mochizuki Kotaro yani Haruma Miura olayına daha sonra geleceğim ancak dizide özellikle iki karakter var ki tadından yenmiyor. Bunlardan ilki kütüphanedeki gizemli kadın. Tepkileri, ses tonları, vurguları, pozları ile yardı beni.
Diğeri ise Kotaro' nun babasıdır. Pasif ve silik görünümüne rağmen olaylara dahil oluşu, ortamı idare edişi, Kotaro' nun Samuray tavrını yadırgamayıp buna ilk ayak uyduran olması ve saçlarıyla dizinin olmazsa olmazıdır.
Bunun dışında şu şöylenebilir ki dizide tüm oyunculuk performansları gayet iyi, polis amcasından (gerçi onun şu eski çeteci olma olayı, araya tıkıştırılanve kafaya alınan klişelerden sadece bir tanesiydi ama abicim o kıyafetler ne idi öyle?), Miki Sensei' ye, okul müdüründen (bu da evrim geçirdi biraz), Ai' ye, Mochizuki ailesinin annesinden Nakamura' ya performanslar keyifli oldukça ki tüm bunların üzerine Kotaro yani Haruma Miura' yı ayrıca anmak istiyorum. Bana kalırsa çok iyi ve başarılı bir performans ortaya koymuş...
Aksiyon sahneleri ve çekimleri de gayet hoş ve estetik ayrıca bir cetvelin katana olarak kullanımına ışık tutuyor ki öğrencilik defterini kapatmışlar üzülmesin, uzun saplı süpügeleriniz de aynı işlevi görür.
Ayrıca etrafta bulunan aletkerden ok ve yay yapımı olayı var ki bambaşka :)
Bir bölümde de öğrencilerinden birinin internete düşmüş videosundan memnn olmayan okul müdürü ve yalakalarının - videoyu da işlerine gelmediği için beğenmiyorlar - internet üzerine yaptıkları yorumların - "hemen silinsin bu", "mümkün değil mi? neden?", "yükleyen mi silebilir ancak?", "o zaman siteyi kapattırın" - bizlere çok tanıdık geleceğinden eminim.
Müzikleri, oyunculukları, eğlendiriciliği,diyalogları ve arka planıyla çok keyifli, çok beğendim.
Dizinin kapanış parçası olan Monobright' ın "Kodoku No Taiyo"' sunun ise bağımlılık yapan bir etkisi var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder